#1 NEW YORK TIMES BESTSELLER • From the National Book Award–winning author of Stamped from the Beginning comes a “groundbreaking” (Time) approach to understanding and uprooting racism and inequality in our society—and in ourselves. “The most courageous book to date on the problem of race in the Western mind.”—The New York Times ONE OF THE BEST BOOKS OF THE YEAR—The New York Times Book Review, Time, NPR, The Washington Post, Shelf Awareness, Library Journal, Publishers Weekly, Kirkus Reviews Antiracism is a (...) transformative concept that reorients and reenergizes the conversation about racism—and, even more fundamentally, points us toward liberating new ways of thinking about ourselves and each other. At its core, racism is a powerful system that creates false hierarchies of human value; its warped logic extends beyond race, from the way we regard people of different ethnicities or skin colors to the way we treat people of different sexes, gender identities, and body types. Racism intersects with class and culture and geography and even changes the way we see and value ourselves. In How to Be an Antiracist, Kendi takes readers through a widening circle of antiracist ideas—from the most basic concepts to visionary possibilities—that will help readers see all forms of racism clearly, understand their poisonous consequences, and work to oppose them in our systems and in ourselves. Kendi weaves an electrifying combination of ethics, history, law, and science with his own personal story of awakening to antiracism. This is an essential work for anyone who wants to go beyond the awareness of racism to the next step: contributing to the formation of a just and equitable society. (shrink)

During an April 12, 1860, Senate debate, Senator Jefferson Davis spoke against a bill to fund Black education in Washington, D.C. Davis argued that the United States government was founded “by white men for white men” and “not for negroes.” According to Davis, the inequality of the white and black races was “stamped from the beginning.”Davis’s phrase forms the basis of Ibram X. Kendi’s 2016 National Book Award–winning study, Stamped from the Beginning: The Definitive History of Racist Ideas (...) in America. Kendi currently serves as the Andrew W. Mellon Professor in the Humanities and as the founding director of the Boston University Center for Antiracist Research. Stamped from the Beginning has won a large... (shrink)

Near the beginning of his huge bestseller How to Be an Antiracist, Ibram X. Kendi says, “Some of my most consequential steps toward being an antiracist have been the moments when I arrived at basic definitions. To be an antiracist is to set lucid definitions of racism/antiracism, racist/antiracist policies, racist/antiracist ideas, racist/antiracist people” (p. 17). Unfortunately, for those who wish to be antiracists, Kendi’s definitions are anything but lucid. In fact, they are quite murky. This is particularly (...) the case with respect to Kendi’s definitions of racist and antiracist. (shrink)

This text examines recent illiberal trends in traditionally liberal institutions. Specifically, it critiques radical “anti-racism” approaches based on critical race theory (CRT) and the ideas of academics such as Ibram X. Kendi and Robin DiAngelo. It also focuses on Unitarian Universalism, a historically liberal church whose national leadership has adopted an extreme version of critical race theory. -/- Racial and other inequities are problems in all societies and all of human history, and there are no simple, easy or (...) objectively correct solutions. While critical race theory (CRT) offers important insights on racism and racial disparities, I believe in liberalism, freedom of speech and the free exchange of ideas, things that extreme CRT adherents, Kendi and DiAngelo oppose. -/- Freedom of speech and expression and the free exchange of ideas support diversity, multiculturalism and marginalized groups. Illiberalism, dogmatism and authoritarianism are oppressive of all groups, minority and majority, and should be rejected wherever they appear. (shrink)

Kültürleri ve inanışları farklı insanların etkileşimi üzerinde gelişen turizm, özellikle ekonomik getirileri nedeniyle pek çok yerel ve ulusal yönetici tarafından öncelikli sektörler arasında değerlendirilmektedir. Ancak, turizm gelişimi ekonomik unsurların ötesinde çevresel ve sosyo-kültürel pek çok etki de oluşturmaktadır. Söz konusu etkilerin yerel halk tarafından algılanışında etkin olan pek çok unsur incelenmiş olmakla birlikte dindarlığın etkisi çok az araştırılmıştır. Bu kapsamda, toplumsal ve bireysel düşünce ve davranışlar üzerinde önemli bir etken olan dindarlık hususunun turizmin sosyo-kültürel etkilerinin algılanışında etkin olup olmadığının incelendiği (...) bu çalışma, alanyazına katkı sunabilecek boyuttadır. Çalışma kapsamında nicel araştırma yöntemlerinden anket tekniği benimsenmiş olup veri, Muğla Menteşe ilçesinde ikamet eden 528 bireyden elde edilmiştir. Çok değişkenli istatistik analiz yöntemlerinden yararlanılarak açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri ile yol analizi uygulanmıştır. Sonuçlar, dindarlık algısı arttıkça olumsuz sosyo-kültürel etkilerin daha kuvvetli algılandığını ancak dindarlık ile olumlu sosyo-kültürel etkilerin algılanışı arasında bağlantı bulunmadığını vurgulamaktadır. Bu sonuçlar, turizm planlaması ve gelişimini sürecinde yerel halkın inançlarının da göz önünde bulundurulmasının gerekliliğini işaret etmektedir. Özet: İnsanların aynı değerler etrafında toplanmalarını ve grup halinde hareket etmelerini sağlayan inanç sistemi veya toplumda birlikte yaşayan bireylerin ilişki ve sorumluluklarını belirlemek için düzenlenmiş inanç, uygulama, ritüel ve semboller sistemi olarak tanımlanabilecek olan din, en yaygın ve etkili sosyal kurumlardan olmasının ötesinde hem birey hem de toplumların tutumlarını, değerlerini ve davranışlarını etkilemesi nedeniyle, özellikle son yıllarda, sıklıkla incelenmektedir. Bireylerin dini bir gruba veya kurallara bağlılık dereceleri olarak tanımlanabilecek dindarlık ise dinsel öğelerin bir kişinin yaşamı üzerindeki etkinliğini ifade etmek için kullanılmaktadır. Tıp, antropoloji, psikoloji, sosyoloji gibi bilim dallarında yapılan çalışmalarda dindarlık ile mutluluk ve bedensel / ruhsal sağlık arasında genellikle olumlu bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Turizm alanında yapılan çalışmalarda ise, din, yoğunlukla inanç turizmi veya turistlerin tercihleri üzerindeki etkisi kapsamında ele alınmış ve dini turizmin planlanması ve kutsal alanların yönetimi, turizmin dini bölgelerdeki etkileri, hacıların seyahat motivasyonu ve seyahat şekilleri ile turistlerin dini ihtiyaçları gibi konulara odaklanılmıştır. Kültürleri ve inanışları farklı insanların etkileşimi üzerinde gelişen turizm, özellikle ekonomik getirileri nedeniyle pek çok yerel ve ulusal yönetici tarafından öncelikli sektörler arasında değerlendirilmektedir. Turizm gelişimi ekonomik unsurların ötesinde çevresel ve sosyo-kültürel pek çok etki de oluşturmaktadır. Yerel halk, turizmin gelişmesi ve sürdürülebilirliği açısından önem arz etmekte olup yerel halkın turizmin etkilerine yönelik algıları sıklıkla araştırılan konular arasında yer almaktadır. Topluma ve/veya mekâna aidiyet duygusu, destinasyonun ve/veya turizm sektörünün gelişim düzeyi, turizmin ekonomi içindeki önemi, destinasyonun turizme ekonomik bağımlılığı, turizm sektöründe istihdam edilmek gibi ekonomik unsurlar veya sosyo-demografik özellikler gibi pek çok değişkenin yerel halkın turizm algısındaki etkileri incelenmiş olmakla birlikte dindarlığın etkisi çok az araştırılmıştır. Yapılan çalışmalarda, özellikle dini bölgelerde yaşayan yerel halk ve çoğunlukla din adamlarının algıları araştırılmıştır. Sonuçlar, yerel halkın bölgeye dini amaçlarla gelen ziyaretçiler (hacılar) ile turistleri ayırdığını ve hacıların turistlere oranla daha fazla kabul gördüğünü vurgulamaktadır. Ayrıca, turistlerin alanın ve yapıların kutsallığını, güvenliğini, dekorunu tehdit ettiği ve turistlerin taleplerinin dini uygulamalara zarar verdiği algısının yaygın olduğu, hatta turizmin kendi kültürleri ve dinleri için tehdit olarak görüldüğü tespit edilmiştir. Kutsal alanlar dışında kalan turizm destinasyonlarında ikamet eden yerel halkın görüşlerinin araştırıldığı çalışma ise çok daha azdır. Alanyazın taraması ile bu kapsamda sadece bir çalışma bulunulabilmiştir. İran’daki iki turizm destinasyonunda yerel halkın turizmin sosyo-kültürel sonuçlarına yönelik algılarında dindarlığın etkisinin incelendiği çalışma ile sosyo-kültürel etkilerin algılanışı ile dindarlık arasında pozitif bir ilişki bulunduğu ortaya çıkmıştır. Bu kapsamda, dindarlık hususunun turizmin sosyo-kültürel etkilerinin algılanışında etkin olup olmadığının incelendiği bu çalışma, alanyazına katkı sunabilecek boyuttadır. Çalışma kapsamında nicel araştırma yöntemlerinden anket tekniği benimsenmiştir. Ekonomik kaygıların katılımcıların görüşlerini etkilemesinin önüne geçilmesi amacıyla, Bodrum, Fethiye ve Marmaris gibi Türkiye’nin önemli turizm destinasyonlarına coğrafi olarak uzak olmamakla birlikte turizm gelişiminin sınırlı olduğu için tercih edilen Menteşe (Muğla) ilçesinde ikamet eden 528 bireyden elde edilen veriler iki aşamada analiz edilmiştir. İlk aşamada, kullanılan soru formu değişik çalışmalardan yararlanarak oluşturulduğu için ölçeklerin güvenirliğini test etmek üzere Güvenirlik Analizi ve yapısal geçerliliğini sınamak üzere Açıklayıcı Faktör Analizi (AFA) uygulanmıştır. Cronbach Alpha (α) değeri, sosyo-kültürel etkilere yönelik 22 ifade bütününde 0,907; her bir faktöre yönelik sırasıyla 0,941; 0,813 ve 0,772; Dindarlık ölçeğine yönelik ise 0,728 olarak hesaplanmış olup araştırmada kullanılan ölçeklerin güvenilir olduğu tespit edilmiştir. Sosyo-kültürel etkilere yönelik ifadelerin varyansın %64,413’ini açıklayacak şekilde 3 faktörlü bir yapı altında birleştiği, üç ifadeden oluşan dindarlık ölçeğinin ise tek faktöre yüklendiği ve varyansın %64,845’ini açıkladığı tespit edilmiştir. Dolayısıyla analiz için kullanılan yapının iyi derecede geçerli olduğu anlaşılmıştır. İkinci aşamada, AFA ile belirlenen faktörlerin çalışma kapsamında oluşturulan modele uygunluğunu test edebilmek için Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) ve ölçüm modeli ile gizli değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek ve kavramsal model ile verilerin uyup uymadığını değerlendirmek için Yapısal Eşitlik Model gerçekleştirilmiştir. DFA analizi sonucunda, bütün faktör yüklerinin 0,4’ün üzerinde olduğu ve uyum indekslerinin (x 2 /df, RMSEA, CFI, NFI ve GFI) hem DFA hem de yapısal eşitlik modelinde eşik değerleri aştığı görülmüştür. Dolayısıyla, faktör yapılarının ve çalışmada sınanan modelin uygun olduğu ve sosyo-kültürel etkilerin algılanması ile dindarlık arasında ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Çalışma sonuçları dindarlık ile turizmin olumsuz sosyo-kültürel etkilerinin algılanışı arasında bir ilişki bulunduğunu ancak turizmin olumlu kültürel etkilerinin algılanışında dindarlığın bir etkisinin bulunmadığını ortaya koymuştur. Dindarlık ile muhafazakârlık arasında kuvvetli bir ilişki bulunduğu göz önüne alındığında öngörülebilecek bir sonuç olduğu belirtilebilir. Ancak, Zamani-Farahani – Musa (2012) çalışmasında dindarlık ile sosyo-kültürel etkilerin algılanışı arasında olumlu etki bulunduğu sonucuna ulaşılmış olmasının destinasyonları ziyaret eden turistlerin profillerindeki ve sayılarındaki farklılıktan kaynaklandığı öngörülmektedir. İlk çalışmada ziyaretçilerin çoğu aynı din ve kültüre mensup kişilerden oluşuyorken, çalışma alanında turistlerin yarısına yakın kısmını farklı din ve kültüre sahip olanlar oluşturmaktadır. Çalışma sonuçları doğrultusunda turizm planlama ve uygulama süreçlerinde, yerel halkın dini inanışlarının, dikkate alınması ve dini inanışlara uygun adımların atılmasının veya yapılacak uygulamaların dini inanışlarına aykırı olmadığının anlatılmasının gerekli olduğu söylenebilir. Ayrıca, turizmin yerel dini inanışlara aykırı sonuçlar doğurmayacak (ya da bu tür sonuçları en aza indirgeyecek) şekilde gelişimine yönelik kararlar alınması gerekmektedir. Kitle turizminin (özellikle deniz–kum–güneş) geliştiği popüler destinasyonlara yakın olmakla birlikte ekonomik olarak turizm ile yoğun bir bağlantının bulunmadığı bir alanda gerçekleştirilen bu çalışmanın sonuçları kesitseldir. Diğer bir ifadeyle sonuçlar çalışma alanı ve hatta katılımcılar ile sınırlıdır. Gelecek çalışmalarda farklı turizm türü ve turist profiline sahip yerleşimlere odaklanabilir. Ayrıca, sonuçların ekonomik olarak turizme bağımlı destinasyonlarda da sınanması gereklidir. (shrink)

Ekonomik ilişkiler ve fetihler sonucu çok geniş bir coğrafyaya yayılan ve bunun bir sonucu olarak da birçok farklı kültürle karşılaşan Müslümanlar, özellikle Bizans (Helen/Yunan), İran ve kısmen Hint kültürleriyle temasları sonucunda bu kültürlere karşı büyük bir ilgi ve merak duymuşlardır. Özellikle İskenderiye, Harran ve Cündişâpûr gibi şehirlerin fethedilmesinin ve bu şehirlerdeki ilmî geleneğin Müslümanlar üzerinde önemli etkileri olmuştur. Nitekim bu fetihler akabinde Müslümanlar, sadece dinî ilimlerle yetinmemiş, bunun yanında antik düşünce geleneğini ve kadim kültürleri tanımak amacıyla o kültürlere ait eserleri (...) Arapçaya çevirmek üzere harekete geçmişler, yani ilk tercüme faaliyetlerine başlamışlardır. İslam medeniyeti ve bilim tarihi açısından son derece önemli olan bu ilk tercüme faaliyetleri, bugüne kadar pek çok çalışmaya konu olmuştur. Ancak yapılan çalışmalar sırasında genellikle tercüme yapılan eserlerin isminin, yapıldığı alanların ve bu tercümeleri yapan mütercimlerin zikredilmekle yetinildiği görülmektedir. Bu çalışmada ise İslam Bilim Tarihi’ndeki ilk tercüme faaliyetleri ve yapıldığı alanlar yanında, tercüme faaliyetlerinden önce Müslümanların bu alanlardaki bilgi ve birikimlerinin ne olduğu ve tercüme faaliyetlerinin bu alanlardaki gelişim veya değişime olan katkısı, yazmış olduğu eserler Batı’da da tanınan farklı yüzyıllardaki Müslüman bilim adamlarından örnekler verilmek suretiyle ortaya konulmaya çalışılacaktır. Bu bağlamda Müslümanlar açısından bilim ve teknolojide II. (VIII.) ile V. (XI.) yüzyıllar arasında yaşanan parlak zaman ve bu zaman dilimi içerisinde yapılan bazı önemli bilimsel faaliyetler; bilgiyi elde etme, bilgiyi sistemleştirme ve özgün bilgi üretme dönemi olmak üzere üç ana bölümde incelenecektir.Özet: Bilim, medeniyetin ve insanlık tarihinin en önemli ortak miraslarından biridir. Bu mirasta en çok katkısı olanlar ise yaşadıkları toplumda bilime, bilimsel çalışmalara ve bilim insanlarına gereken önemi gösterenlerdir. İlk emri “Oku” olan bir dinin müntesipleri olan Müslümanlar da, bilime değer veren ve bunun için önemli çalışmalar altına imza atan toplumlar arasında saygın bir yere sahiptir.Ekonomik ilişkiler ve fetihler sonucu çok geniş bir coğrafyaya yayılan ve bunun bir sonucu olarak da birçok farklı kültürle karşılaşan Müslümanlar, özellikle Bizans (Helen/Yunan), İran ve kısmen de Hint kültürleriyle temasları sonucunda bunlara karşı büyük bir ilgi ve merak duymuşlardır. Özellikle İskenderiye, Harran ve Cündişâpûr gibi şehirlerin fethedilmesinin ve bu şehirlerdeki ilmî geleneğin Müslümanlar üzerinde önemli etkileri olmuştur. Nitekim bu fetihler akabinde Müslümanlar, sadece dinî ilimlerle yetinmemiş, bunun yanında antik düşünce geleneğini ve kadim kültürleri tanımak amacıyla o kültürlere ait eserleri Arapçaya çevirmek üzere harekete geçmişler, yani tercüme faaliyetlerine başlamışlardır.İslam medeniyeti ve bilim tarihi açısından son derece önemli gördüğümüz bu çalışmada, tercüme faaliyetlerinin bilgi üretimine katkısı ele alınacaktır. Bu bağlamda Müslümanlar açısından bilim ve teknolojide VIII. ile XI. yüzyıllar arasında yaşanan parlak zaman ve bu zaman dilimi içerisinde yapılan bazı önemli bilimsel faaliyetler; bilgiyi elde etme, bilgiyi sistemleştirme ve özgün bilgi üretme dönemi olmak üzere üç ana bölümde incelenecektir.İslâm dininin iki ana kaynağı olarak kabul ettiğimiz Kur’ân-ı Kerîm ve Hz. Peygamber’in hadisleri ilmi öven ve teşvik eden pek çok emir ve tavsiye içermektedir. Hatta bu ayet ve hadislere göre ilmin ya da bilimin rolü dinin ve böylece de bütün bir insan hayatının asıl itici gücü olarak öne sürülmüştür de diyebiliriz. Bundan dolayı Hz. Muhammed’in peygamber olarak görevlendirilmesiyle Mekke’de başlayan ve Medine’de devam eden ilmî faaliyetler, Hulefâ-i Raşidîn döneminde de artarak devam etmiştir. Özellikle ilk İslâm fetihleri Müslümanların, Bizans ve İran başta olmak üzere pek çok farklı medeniyetle tanışmalarına, bu medeniyetlerin meydana getirmiş olduğu eserlerden faydalanmalarına, Emevîler ve Abbasîler dönemlerinde de yoğun bir tercüme faaliyetine girişmelerine vesile olmuştur. Bu sayede Müslümanlar, dinî ilimler yanında sosyal bilimler, fen ve sağlık bilimleri alanlarında da ilerlemeye başlamışlardır. Bu anlamda Müslümanların ilk yapmaya çalıştığı şey var olan bilgi birikimini tanımaya ve anlamaya çalışmak, sonrasında ise geliştirmek ve dünyanın istifadesine sunmak olmuştur.Araştırmamızda bilgiyi elde etme dönemi olarak adlandırdığımız dönem; İskenderiye, Harran ve Cündişâpûr gibi şehirlerin fethedilmesinin ve ardından bu şehirlerdeki ilmî geleneğin Müslümanlar üzerindeki önemli etkilerinin bir tezahürü olarak ilk tercüme faaliyetlerinin başladığı dönemdir. Bu dönemde bilim nerede olursa olsun gidip alma çabası hakim olup; amaç, bilgiyi üreten, ister Yunan, ister Hint, ister Farisî olsun onu elde etmek ve Arapçaya çevirmektir. Bilgiyi sistemleştirme dönemi ise hem tercüme faaliyetlerinin artarak devam ettiği hem de tercüme faaliyetleri neticesinde elde edilen bilginin sistematik hale getirilmeye başlandığı bir süreçtir. Bu süreçte amaç, bilgiyi üreterek, kullanılabilir hale dönüştürmek ve toplumun hizmetine sunmak olmuştur. Yine bu süreçte, bilim hem takdir ve teşvik edilme ayrıcalığını kazanmış, hem de dönemin yöneticileri ve ilim meraklıları, bilginin ışığıyla tüm sorunların çözülebileceği yaklaşımı içinde olmuşlar ve bu yönde adımlar atmışlardır. Beytülhikmeler ve rasathaneler, bu sürecin birer meyvesi olarak ortaya çıkmış kurumlardır. Bu dönemde yapılan tercümeler Müslümanlar arasında derin bir ilgi ve etki meydana getirerek onların bilgi ve kültürünü zenginleştirmiştir; ancak hiçbir zaman özgün kimliklerini kaybetmelerine sebep olmamıştır. Bilakis Müslüman âlimler, kendilerinden önce yaşamış bilginlerin çalıştıkları farklı alanlarla ilgili eserleri inceleyerek istifade etmişler; fakat hiçbir zaman onları mutlak bir otorite olarak görmeyip, yeri geldiğinde eksik ve yanlışlarını ortaya koymuşlar, sonunda da kendi gözlem, deney ve düşüncelerini ortaya koymak suretiyle özgün eserler üretmişlerdir.Özgün bilgi üretme süreci olarak adlandırdığımız bu dönemde ise, yaşadığı yüzyılda ön plana çıkmış ve sonrasında Avrupa bilim dünyası tarafından da tanınmış bazı ilim adamlarından ve çalışma yaptıkları alanlardan hareket etmek suretiyle dönemin ilmî anlamda nasıl bir gelişmişlik seviyesine ulaştığı ortaya konmaya çalışılacaktır. Söz konusu bu dönem Fezârî (ö. 190/806), Câbir b. Hayyân (ö. 200/815), Hârizmî (ö. 232/847), Fergânî (ö. 247/861), Ali b. Rabben et-Taberî (ö. 247/861), Ebû Bekir Râzî (ö. 313/925), Bettânî (ö. 317/929), Ebü’l-Vefâ Bûzcânî (ö. 388/998), İbn Sînâ (ö. 428/1037), Ali b. Îsâ el-Kehhâl (ö. 430/1039), İbnü’l-Heysem (ö. 432/1040) ve Bîrûnî (ö. 453/1061) gibi bilim adamı ve düşünürlerin zirvede olduğu bir zaman dilimidir. Bu dönemde bir taraftan tercüme faaliyetleri tüm hızıyla devam ederken (VIII.-X. yüzyıllarda) diğer taraftan araştırmalar, kuralları, yöntemleri ve kavramları olan bir niteliğe kavuşmuş ve İslam bilim tarihinin altın çağı yaşanmıştır. Bu dönem içindeki en parlak çalışmalar, matematik, tıp, fizik, kimya ve astronomi alanlarında gerçekleştirilmiş olup üretilen bilgiler, V. ila XI. yüzyıllar arasında skolastiğin koyu karanlığını yaşayan batı dünyası tarafından, ancak yüzyıllar sonra yani XI. yüzyıldan itibaren Arapçadan çeviriler yapılarak tanınabilmiştir. (shrink)

Moderate holists like French, Copp :369–388, 2007), Hess, Isaacs and List and Pettit argue that certain collectives qualify as moral agents in their own right, often pointing to the corporation as an example of a collective likely to qualify. A common objection is that corporations cannot qualify as moral agents because they lack free will. The concern is that corporations are effectively puppets, dancing on strings controlled by external forces. The article begins by briefly presenting a novel account of corporate (...) moral agency and then demonstrates that, on this account, qualifying corporations do possess free will. Such entities possess and act from their own “actional springs”, in Haji’s :292–308, 2006) phrase, and from their own reasons-responsive mechanisms. When they do so, they act freely and are morally responsible for what they do. (shrink)

I aim to disentangle two very important debates: one about whether corporations can be moral agents (and thus have moral obligations), one about whether corporations are persons (and thus entitled to certain rights and protections). Critics often conflate these two debates, arguing that moral agency entails personhood and then treating that entailment as a kind of reductio for claims of corporate moral agency. My primary purpose is to rebut the claim of entailment, demonstrating that even the highly sophisticated moral agency (...) of corporations does not entail the kind of personhood at issue here: to be a person requires a kind of vulnerability that corporations do not have. Additionally, exploring how this is the case reveals a flaw in the Supreme Court’s reasoning in Citizens United. (shrink)

My aim in this article is to rescue the holist position on corporate agency (CA) from indignities heaped upon it by friends and enemies alike. Two general criticisms strike at the core of the position: the charge of ‘material failures’ (that the corporate agent lacks a proper material presence) and the charge of illusion (that the intentionality of the corporate agent consists in the intentionality of the members). Both attack the holist position on metaphysical grounds, logically prior to any claims (...) of agency; if these charges cannot be answered then much of the CA literature collapses.The article begins by outlining the criticisms and a holist account of corporate agents that incorporates and transcends earlier offerings on corporate agency from French, List and Pettit, and others. It then addresses the charge of material failures, demonstrating that the holist corporate agent is a material entity (nothing ‘ghostly,’) and arguing that neither its scattered nature nor its dependency on voluntary participation undermines that status. It closes by addressing the charge of illusion, demonstrating that the common charge of double-counting member intentionality is false. Both charges arise from the same misreading of the holist position, which ignores the metaphysics of the corporate agent. (shrink)

Does Kantian moral agency require phenomenal consciousness? More to the point, can firms be Kantian moral agents—bound by Kantian obligations—in the absence of consciousness? After sketching the mechanics of my account of corporate agents, I consider three increasingly demanding accounts of Kantian moral agency, concluding that corporate agents can meet each successively higher threshold. They can act on universalizable principles and treat humanity as an end in itself; give such principlesto themselves,treattheir own‘humanity’ as an end itself, and act out of (...) respect for the law; and to the extent necessary, draw on empathically generated information and insights to inflect their performance, all in the absence of phenomenal consciousness. I close by rejecting two further arguments that phenomenal consciousness is nonetheless conceptually or practically necessary for Kantian moral agency. (shrink)

Recently, a number of people have argued that certain entities embodied by groups of agents themselves qualify as agents, with their own beliefs, desires, and intentions; even, some claim, as moral agents. However, others have independently argued that fully-fledged moral agency involves a capacity for reactive attitudes such as guilt and indignation, and these capacities might seem beyond the ken of “collective” or “ corporate ” agents. Individuals embodying such agents can of course be ashamed, proud, or indignant about what (...) the agent has done. But just as an entity needs to have its own beliefs, desires, and intentions to qualify as a bona fide agent, the required capacity for reactive attitudes is a capacity to have one’s own reactive attitudes. If fully-fledged moral agency requires reactive attitudes, the corporate agent must itself be capable of guilt and indignation. In this paper, we argue that at least certain corporate agents are. Or, more precisely, we argue that if there are bona fide corporate agents, these agents can have the capacities that are both associated with guilt and indignation and plausibly required for moral agency; in particular certain epistemic and motivational capacities. (shrink)

Aim: To carry out an appropriate overview and inventory of the teaching of ethics within the European Union Schools of Medicine. Methods: A questionnaire was sent by email to 45 randomly selected medical schools from each of 23 countries in the European Union in February 2006. Results: 25 schools of medicine from 18 European countries were included (response rate = 56%). In 21 of 25 medical schools, there was at least one ethics module. In 11 of 25 medical schools, the (...) teaching of ethics was transversal. Only one of the responding schools did not teach ethics. The mean time invested in ethics teaching was 44 h during the overall curriculum. Conclusions: Ethics now has an established place within the medical curriculum throughout the European Union. However, there is a notable disparity in programme characteristics among schools of medicine. (shrink)

This volume explores new and urgent applications of collective action theory, such as global poverty, the race and class politics of urban geography, and culpable conduct in organizational criminal law. It draws attention to new questions about the status of corporate agents and new approaches to collective obligation and responsibility.

Comparative Political Philosophy: Studies Under the Upas Tree examines four major traditions of political philosophy and discusses similarities in their key ideas and assumptions. An intellectually daring enterprise, this fascinating volume focuses on key texts from Chinese, Indian, Western and Islamic political philosophy.

Psychologists and neuroscientists extensively rely on computational models for studying and analyzing the human mind. Traditionally, such computational models have been hand-designed by expert researchers. Two prominent examples are cognitive architectures and Bayesian models of cognition. While the former requires the specification of a fixed set of computational structures and a definition of how these structures interact with each other, the latter necessitates the commitment to a particular prior and a likelihood function which – in combination with Bayes’ rule – (...) determine the model's behavior. In recent years, a new framework has established itself as a promising tool for building models of human cognition: the framework of meta-learning. In contrast to the previously mentioned model classes, meta-learned models acquire their inductive biases from experience, i.e., by repeatedly interacting with an environment. However, a coherent research program around meta-learned models of cognition is still missing to this day. The purpose of this article is to synthesize previous work in this field and establish such a research program. We accomplish this by pointing out that meta-learning can be used to construct Bayes-optimal learning algorithms, allowing us to draw strong connections to the rational analysis of cognition. We then discuss several advantages of the meta-learning framework over traditional methods and reexamine prior work in the context of these new insights. (shrink)

Monitoring the environment for visual events while performing a concurrent task requires adjustment of visual processing priorities. By use of Bundesen's (1990) Theory of Visual Attention (TVA), we investigated how monitoring for an object-based brief event affected distinct components of visual attention in a concurrent task. The perceptual salience of the event was varied. Monitoring reduced the processing speed in the concurrent task, and the reduction was stronger when the event was less salient. The monitoring task neither affected the temporal (...) threshold of conscious perception nor the storage capacity of visual short-term memory nor the efficiency of top-down controlled attentional selection. (shrink)

Ethics, Policy & Environment, Volume 14, Issue 2, Page 159-162, June 2011.

This paper offers a two dimensional variation of Standard Deontic Logic SDL, which we call 2SDL. Using 2SDL we can show that we can overcome many of the difficulties that SDL has in representing linguistic sets of Contrary-to-Duties (known as paradoxes) including the Chisholm, Ross, Good Samaritan and Forrester paradoxes. We note that many dimensional logics have been around since 1947, and so 2SDL could have been presented already in the 1970s. Better late than never! As a detailed case study (...) illustrating the power of 2SDL, we examine the system DL of Deontic Logic of Andrew Jones and Ingmar Pörn offered in 1985 to solve the Chisholm paradox of Contrary to Duties. The critical examination is done using logics and methods available in 1985 and solutions are proposed using what was available in 1985. (shrink)

Respecting patient autonomy through the process of soliciting informed consent is a cornerstone of clinical ethics. In pediatrics, until a child becomes an adult or legally emancipated, that ethical tenet takes the form of respect for parental decision-making authority. In instances of respecting religious beliefs, doing so is not always apparent and sometimes the challenge lies not only in the healthcare provider’s familiarity of religious restrictions but also their knowledge of medical interventions themselves which might conflict with those restrictions. We (...) examine a case of a newborn receiving animal-derived surfactant, a common scenario in neonatology, and present considerations for providers to weigh when confronting when such an intervention might conflict with parent’s religious beliefs. We end with strategizing ways to address this issue as a medical community. (shrink)

This article addresses the issue of properly assenting children with psychotic disorders to participate in clinical research. Due to the protective concerns with such a vulnerable population, additional precautions are necessary to ensure that youth with psychotic disorders assent to research with an appropriate level of understanding regarding study procedures. Current literature suggests that positive/negative symptoms and minor cognitive deficits do not interfere with the ability to comprehend study-related information for adults with psychosis if the study information is presented through (...) an educative process. Similarly, youth benefit from repeated presentation of procedures and periodic assessment of their comprehension. An integrated educative process is proposed that emphasizes the importance of an interactive consent through repetition and participant/investigator feedback. (shrink)

BackgroundResearch on prevalence of cognitive frailty phenotypes in community-dwelling older adults in different countries is important to estimate their prevalence and to determine the influence of cognitive reserve and mental health in order to prevent frailty. The aims of this study were to estimate the prevalence of reversible and potentially reversible cognitive frailty in a Portuguese sample of old adults and explore the associations between these phenotypes and demographic, comorbidity, social support, cognitive reserve and mental health factors.MethodsWe assessed frailty in (...) 250 community-dwelling older adults aged 60 years or over without dementia, neurological or psychiatric disorders. Subjective cognitive decline and Mild cognitive impairment were diagnosed according to standard criteria. The questionnaires Charlson Index, Medical Outcomes Study Social Support, Cognitive Reserve Index and General Health were used for assessing comorbidity, social support, cognitive reserve and mental health, respectively.ResultsPrevalence of R-CF was 14%, and that of PR-CF, 15.2%. Cognitive frailty profiles differed significantly in relation to education, comorbidity, mental health, and cognitive reserve, but not in age or sex. Multivariate logistic regression showed that age, sex, comorbidity, social support, mental health, and cognitive reserve together predicted R-CF and PR-CF with significant OR for mental health and cognitive reserve.DiscussionCognitive reserve and mental health are important factors predicting R-CF and PR-CF. We recommend assessing these factors for early detection of cognitive frailty and promoting psychological well-being and lifestyles that increase cognitive reserve in adults. (shrink)

Following the integration of artistic disciplines within the university, artists have been challenged to review their practice in academic terms. This has become a vigorous epicentre of debates concerning the nature of research in the artistic disciplines. The special issue "On Reflecting and Making in Artistic Research Practice" captures some of this debate. This editorial article presents a broad-brush outline of the debates raging in the artistic disciplines and presents three discernible trends in those debates. The trends highlight different core (...) questions: (1) Art as research: Can artistic practice represent forms of inquiry acceptable within academic settings? (2) Academically-attuned practice-led research: Can art practice and research practice cooperate as equal partners within the university context? (3) Artistic research: Can the academic notion of research be extended to include the unique results possible through artistic research? The articles in the special issue offer a discussable overview of the current stage in the development of artistic research, demonstrating how creative practice and research practice can come together. (shrink)